یخچال کنسولی خودرو

یخچال ماشین-یخچال مسافرتی یخچال ماشین کمپرسور دار ظرفیت ۳۰ لیتر محدوده دما از ۱۸- تا ۱۵+ بدنه فلزی- رنگ الکترواستاتیک حتما تا بحال در مسافرت و یا سفر های کاری و یا رفت و آمد های بین شهری به این نکته توجه کرده اید که اگر خودروی شما مجهز به یک یخچال ماشین برای خنک نگه داشتن مواد غذایی و یا نوشیدنی ها بود سفر شما را دوچندان لذت بخش میکرد . یخچال ماشین نمای جانبی و یا ممکن است شما یک خودروی کاملا معمولی و ارزان قیمت داشته باشید و با خود تصور میکنید که داشتن یک یخچال ماشین بسیار عالی فقط و فقط در خودرو های لوکس امکان پذیر است . اما اینطور نیست شما میتوانید از این یخچال کاملا ایرانی بر روی هر وسیله نقلیه ای با برق ۱۲ ولت سواری-۲۴ولت ماشین سنگین و حتی برای منزل با برق ۲۲۰ ولت برق شهر قابل استفاده است. میزان مصرف این یخچال ماشین (یخچال خودرو): ۴۵ وات در حالت عادی و ۵۵ وات در حالت توربو میباشد که مصرف بسیار پایین است به عنوان مثال میزان مصرف یک چراغ جلوی پراید ۹۰ وات میباشد. این سیستم در محدوده دمایی ١٥+ تا ١٨- درجه کار میکند (هم میتواند به عنوان یخچال وهم به عنوان فریزر استفاده گردد) یخچال ماشین نمای جانبی بهترین مارک یخچال ماشین ۱-دیواره ها: دیواره ها از ورق۰٫۸میلیمتر صنعتی ساخته شده است(ورق روغنی)که فرایند برش وسوراخ کاری بر اساس ابعاد وموقعیت طبق طراحی توسط دستگاه لیزر انجام شده است. خم کاری در محل های مورد نظر توسط دستگاه برک انجام شده است. در برخی محل ها (مانند قسمت بدنه کاور کمپرسور)برای افزایش مقاومت بدنه خم کاری اعمال شده تا استحکام بدنه افزایش یابد ۲-کف دستگاه: از ورق گالوانیزه مخصوص صنایع ماشین سازی به ضخامت ۱ میلیمتر ساخته شده است. (با توجه به اینکه این قسمت در معرض هوا است سعی شده از بهترین نوع ورق استفاده شود تا خوردگی و زنگ زدگی نداشته باشد) ۳-قسمت کاور و درب دستگاه: الف: کاور یا همان قسمت بالای کمپرسور که از ورق ۰٫۸سوپر کششی استفاده شده است تا بتواند بهترین حالت انعطاف پزیری را در مراحل تولید وکشش در قالب کشش را داشته باشد. بر روی شیار های بالای این این قسمت بعد از برش فرایند خم کاری اعمال شده تا استحکام این قسمت بیشتر باشد وبراحتی دفرمه نشود . ب: درب قسمت یخچال: از ورق ۰٫۸ سوپر کشش همانند قسمت کاور استفاده شده است. بر روی این قسمت فرو رفتگی هایی برای گذاشتن لیوان وضرف غذا ایجاد شده است. ۴– لولاهای درب وقفل درب: از ورق مقاوم در برابر زنگ زدگی استفاده شده است ابکاری کروم شده وبگونه ای طراحی شده تا براحتی در از بدنه جدا شود واین به این خاطر است که در صندوق ماشین که ارتفاع کم است مصرف کننده براحتی به داخل یخچال دسترسی داشته باشد. ۵– قسمت داخلی یخچال کمپرسوردار : این قسمت شمل دو بخش است: الف قسمت وان ب قسمت درپوش وان الف: قسمت وان: از پلیمرABSاستفاده شده که از همان جنسی است که در دیواره داخلی یخچالها استفاده میشود که طی فرایند وکیوم فرمینگ تولید میشود . ب: درپوش وان : از پلیمر های ABSهمانند قسمت وان دستگاه استفاده شده است که طی فرایند تزریق در قالب تولید شده است فرورفتگی های ایجاد شده در ان به مصرف کننده اجازه میدهد تا یک ردیف بطری بزرگ بتواند در داخل یخچال قرار دهد بدون اینکه از بابت تلفات گرمایی سیستم تغییر محسوسی داشته باشد. شیاری در نزدیک لبه خارجی درب طراحی شده تا در این محل لاستیک اب بندی جهت ایزوله کردن فضای داخلی یخچال وجلو گیری از خروج سرما نصب شود. لاستیک اب بندی یخچال مخصوص این درب بروش اکسترود تولیده شده ودر نوع خود منحصر به فرد است. ۶– فضای بین قسمت داخلی وبدنه خارجی: فظای بین بدنه داخلی وخارجی یخچال مسافرتی توسط فوم تزریقی پلی استایرین پر شده تا تبادل بین داخل وخارج یخچال حد اقل باشد. ۷– رنگ بدنه: بدنه خارجی شامل دور یخچال وهمچنین درب وکاور بالای کمپرسور از رنگ پوششی الکترو استاتیک استفاده شده است. از انجایی که این رنگ در کوره پخته میشود در مقابل حوادث محیطی بهترین مقاومت را در برابر خوردگی از خود نشان میدهد. طیف رنگ پاششی میتواند بر اساس سلیقه مشتری تغییر کند (سفید- قرمز- نقره ای و…) ۸-دستگیره حمل : از جنس اهنی با پوشش رنگ الکترو استاتیک استفاده شده است. در طراحی بگونه ای طراحی شده که هم حداقل جاگیری وهم بهترین حالت برای حمل را داشته باشد. لاستیک های دور علاوه ایجاد ظاهری زیبا با ایجاد فاصله از کنارها به ایمن بودن بدنه از برخورد با اجسام کناری میشود. ۹-قسمت های فنی: کمپرسور: از نوع BLDCMاست که از جدید ترین تکنولوژی است که عمر طولانی وحاقل مصرف را بین سایر کمپرسور ها دارد. برد کنترل: برای محدوده ۱۵+ و۱۸ – تنظیم شده است. دونوع سوکت برای برق شهر و برق باطری در این دستگاه تعبیه شده وبرای وصل به به برق شهر نیازی به اداپتور خارجی ندارد. اواپراتور وکندانسور: از نوع هوایی بوده توسط رنگ الکترو استاتیک پوشش داده شده است ومنحصرا بر اساس ابعاد داخلی یخچال وتوان کمپرسور طراحی شده است. پوشش رنگ الکترو استاتیکی باعث میشود حداکثر تحمل را در برابر صدمات احتمالی برخورد مواد داخل یخچال داشته باشد سبد داخل یخچال : به فاصله ۵میلیمتر کوچکتر از اواپراتور است تا مواد غذایی با اواپراتور تماس نداشته باشد. از نوع فلزی وپوشش رنگ کوره ای میباشد. در صورتی که سوالی در مورد این دستگاه دارید و یا مشاوره قبل از خرید با ما تماس بگیرید شماره تماس : [phone] همراه : ٠٩١٠٢٣٨٣٥٢٣ این محصول کاملا ایرانی و دارای گواهی ثبت میباشد شماره ثبت طرح صنعتی : ID-٢٣٩٩٥ سه سال ضمانت پس از فروش. ارسال رایگان در تهران

تاریخچه ی کیا

تاریخچه کیا موتورز

کیا موتورز (به کره‌ای: 기아자동차) شرکت خودروسازی کره‌ای است، که به‌عنوان زیرمجموعه‌ای از هیوندای موتور گروپ، محسوب می‌شود و در سال ۲۰۱۳ با تولید ۲٫۷۵ میلیون دستگاه خودرو، دومین خودروساز کره جنوبی شناخته شد.[

کیا موتورز هم‌اکنون دارای ۸ کارخانه تولیدی است، که در کشورهای ایالات متحده آمریکا، چین، کره جنوبی، ویتنام و اسلواکی مستقر می‌باشند. دفتر مرکزی این شرکت در شهر سئول قرار دارد و سهام آن در بازار بورس کره دادوستد می‌شود. شرکت هیوندای موتور با در اختیار داشتن ۳۳٫۹۹٪ درصد از سهام کیا موتورز، بزرگترین سهام‌دار آن به‌شمار می‌آید.
تاریخچه

شرکت کیا موتورز به‌عنوﺍن قدیمی‌ترین شرکت خودروسازی کرهﺍی، در سال ۱۹۴۴ با موضوع ساخت و تولید مفتول‌های فلزی و دوچرخه‌سازی، شروع به کار نمود. در سال ۱۹۵۲، ﺍین شرکت نام خود رﺍ ﺍز «صنایع دقیق کیونگ سانگ» به کیا تغییر دﺍد و چندی بعد شروع به ساخت موتورسیکلت، کامیون و خودروی سوﺍری کرد.[۴] در سال ۱۹۸۶ و با همکاری شرکت فورد، کیا موتورز مبادرت به ساخت برخی ﺍز مدل‌های مزدا مانند مزدا فامیلا هم برﺍی بازﺍر دﺍخلی و هم برﺍی بازﺍر خارجی (جهت صادرات) نمود.[۵] ﺍین مدل‌ها همچنین شامل کیا پرﺍید (بر مبنای مدل مزدﺍ ۱۲۱) و کیا ﺁوﻻ بودند، که در بازﺍر آمریکای شمالی و استرالیا با نام‌های فورد فستیوا و فورد ﺍسپایر به فروش رفت.[۶]

کیا موتورز که در سال ۱۹۸۶ تنها ۲۶ دستگاه خودرو تولید کرده بود، در سال ۱۹۸۷ در فاصله تنها یک سال، تولیدش را به ۹۵٫۰۰۰ دستگاه افزایش داد.[۷] در سال ۱۹۹۲، کیا موتورز آمریکا، در ایالات متحده آمریکا شروع بکار نمود. ﺍولین خودروی دﺍرﺍی برند کیا، در ﺍیاﻻت متحده ﺍز طریق ۴ شعبه نمایندگی فروش در پورتلند، اورگن و در فوریه ۱۹۹۴ به‌فروش رفت. ﺍز ﺁن زمان، کیا به صورتی روش‌مند فعالیت خود رﺍ توسعه دﺍد. نمایندگی‌های فروش در سال ۱۹۹۴ مدل کیا سفیا ﺍین شرکت رﺍ به فروش رساندند و بعد ﺍز مدتی، ﺍندک خط تولید محصول ﺍین شرکت، ﺍز طریق مدل کیا اسپورتیج، شرکت گسترش یافت.[۸]

با ﺍین حال، ورشکستگی شرکت کیا در سال ۱۹۹۷؛ که در جریان بحرﺍن مالی ﺁسیا رخ دﺍد، موجب گردید که ﺍین شرکت توسط دیگر شرکت خودروساز کرهﺍی، هیوندای موتور در سال ۱۹۹۸ ﺍز طریق خرید سهام شرکت فورد، که در سال ۱۹۸۶ بخشی ﺍز سهام ﺍین شرکت رﺍ خریدﺍری نموده بود، تصاحب گردد.[۹][۱۰]

در سال ۱۹۹۸، شرکت کیا موتورز با مدیریت هیوندای موتور گروپ، شروع به صادرﺍت خودروی کیا منتور نمود. این مدل از کیا رقیب مدل‌ها فورد ﺍسکورت و اپل ﺁسترﺍ در بازار اروپا بود، که به جهت قیمت پائین، فروش نسبتأ خوبی در اروپا داشت. سپس در اواسط دهه ۱۹۹۰ مدل هاچ‌بک منتور، با نام کیا شوما عرضه شد. تغییر ظاهری (فیس لیفت) که در سال ۱۹۹۹ صورت گرفت، کیا منتور رﺍ همچنان در رده سدان نگاه دﺍشت.

کیا به بازﺍر خودروهای خانوﺍدگی، تا زمانی که کیا کردوس رﺍ تولید نمود، وﺍرد نگردید. کردوس که ماشینی چهار در و در کلاس سدﺍن بود، در سال ۱۹۹۹ ﺍرﺍئه شد. ﺍین خودرو ﺍندﺍزه مشابهی با فورد موندئو دﺍشت، ﺍما در هنگام ارائه ﺁن به بازﺍر ﺍز نظر ﺍندﺍزه، کوچکتر فورد فوکوس بود. ﺍین خودرو دﺍرﺍی تزئینات دﺍخلی ویژه، محفظه صندوق عقب بزرگ، قیمت رقابتی و سطوح باﻻی تجهیزﺍت بود، ﺍما جذﺍبیت کمتری برﺍی بازارهای جهانی دﺍشت.

خودروی جانشین کیا برﺍی کردوس، یعنی کیا مجنتیس در سال ۲۰۰۱ نتوﺍنست محبوبیت کیا کردوس رﺍ ﺍحیا کند. کیا در سال ۱۹۹۹ با خودروی کیا سدونا وارد بازﺍر خودروهای ام‌پی‌وی شد. در زمان ﺍرﺍئه ﺍین خودرو به بازﺍر، ﺍرزﺍن‌ترین خودرو در مقایسه با دیگر خودروهای کلاس ام‌پی‌وی در بریتانیا شناخته شد.

ﺍین مدل‌ها تا سال ۲۰۰۴ که مدل کیا سرﺍتو به بازﺍر عرضه شد، به فروش رفت و همین ﺍمر سبب گردید تا شرکت کیا موتورز، به عنوﺍن یکی ﺍز خودروسازﺍن جدی، وﺍرد عرصه رقابت گردد. خودروی اس‌یووی کیا اسپورتیج در سرتاسر ﺍروپا عمومیت پیدﺍ کرد، ﺍما ﺍز سال ۲۰۰۲ بود که کیا فروش بیشتری رﺍ ﺍز طریق عرضه مدل کیا سورنتو در بازﺍر بدست ﺁورد.
کیا موتورز آمریکا

کیا موتورز آمریکا بازوی فروش، بازﺍریابی و توزیع محصولات شرکت کیا موتورز، در ﺍیاﻻت متحده ﺍست. این شعبه از شرکت کیا، طیف کاملی ﺍز خطوط تولید محصوﻻت خود رﺍ، ﺍز طریق شبکه‌ای از ۶۴۰ نمایندگی فروش در ﺍیاﻻت متحده عرضه می‌کند. در سال ۲۰۰۸ کیا موتورز آمریکا، رکورد فروش خود رﺍ برﺍی چهاردهمین سال متوﺍلی، در رشد سهم بازﺍر در ﺍیاﻻت متحده شکست.
کیا موتورز ﺍروپا

ﺍز سال ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۹ شرکت کیا شروع به ساخت فرمان سمت رﺍست، به‌همرﺍه فرمان‌های سمت چپ، در سایت تولیدی خود، در کارمان، ﺁلمان نمود. ﺍز سال ۱۹۹۹ تا زمان توقف ﺁن در سال ۲۰۰۳ تمامی مدل‌های کیا ﺍسپورتیج فروخته شده در ﺍروپا، در کارخانه کیا موتورز ﺁلمان، تولید می‌شد. در سال ۲۰۰۳ بار دیگر خط تولید مدل ﺍسپورتیج، به کره جنوبی منتقل شد.

کیا صادرﺍت خودرو به ﺍروپا رﺍ ﺍز ﺍبتدﺍی سال ۱۹۹۱ با خودروی مینی کیا پرﺍید، آغاز نمود. شروع فروش ﺍین محصول در ﺍروپا با ﺍستقبال روبرو شد، تا ﺍینکه در ﺍنتهای دهه ۱۹۹۰ میلادی، با کاهش تقاضای این مدل، در نهایت به توقف کامل خط تولید مدل پراید، در ماه مه ۲۰۰۰ گردید. خودروی کیا ریو نیز همچون پراید، از سال ۲۰۰۱، از خط تولید محصولات کیا موتورز خارج شد.

سال ۲۰۰۴ شاهد ورود کیا پیکانتو به‌عنوﺍن خودروی شهری به ﺍروپا بود. ﺍین خودرو ﺍثبات نمود که کیا در زمینه ﺍرﺍئه محصول به خریدﺍرﺍن ﺍروپایی که به بودجه خود برﺍی خرید ماشین توجه دﺍرند، موفق بوده ﺍست. تا سال ۲۰۰۷ کیا سابقه شانزده سالهﺍی در زمینه صادرﺍت خودرو به ﺍروپا دﺍشته ﺍست. در هنگام ورود به بازﺍر ﺍروپا، فقط یک مدل فروخته شده بود. دﺍمنه مدل‌های قابل فروش در ﺍروپا بتدریج فرﺍخ‌تر شد، بگونهﺍی که همﺍکنون در هر یک ﺍز بخش‌های بازﺍر، به غیر ﺍز بازﺍر خودروهای لوکس و ﺍسپورت، به رقیبی جدی برﺍی شرکت‌های دیگر تبدیل شده ﺍست.
ریشه نام

شرکت کیاموتورز پس از آغاز فعالیت خود در سال ۱۹۴۴ به عنوان یک کارگاه تولیدی قطعات دست ساز دوچرخه واقع در حومه شهر سئول کره جنوبی، در شش دهه گذشته توانسته‌است به عنوان نیروی محرکه وسیله نقلیه موتوری کره‌ای با ادعای «تولید اولین اتومبیل کشور» همچنین «صادرات اولین اتومبیل از کره» پدیدار شود.

نام «کیا» برخاسته ﺍز نامی چینی-کرهﺍی ﺍست که شامل کلمه «کی» (برﺁمدن) و «ﺁ» (به معنای ﺁسیا) ﺍست. بهﺍختصار نام ﺍین شرکت معنای «برﺁمده ﺍز ﺁسیا» رﺍ ﺍلقا می‌کند
گسترش در جهان

کیا موتورز دارای سه سایت تولیدی در کره جنوبی و یک کارخانه در کشور اسلواکی، دو کارخانه در چین و یک شاخه آمریکایی به نام «کیا موتورز آمریکا» می‌باشد، که در ۲۰ اکتبر ۲۰۰۶ به عنوان اولین کارخانه مونتاژ محصولات کیا در وست پوینت ایالت جورجیا با هزینه‌ای بالغ بر یک میلیارد دلار افتتاح گردید.

از سال ۲۰۰۵، کیا تمرکز ویژه‌ای بر بازار اروپا داشته و فروش محصولاتش از مرز یک میلیون دستگاه گذشته‌است و کیا موتورز هم اکنون رو به توسعه ترین خودروساز در آن قاره می‌باشد و این تنها یکی از موفقیت‌های این شرکت با سابقه در بازار اروپا است

کمپانی هیوندا

کمپانی هیوندا

هیوندای یک شرکت خودروساز چندمنظوره کره ای است. دفتر مرکزی این شرکت در پایتخت کره جنوبی یعنی شهر سئول قرار دارد. شرکت هیوندای در سال ۱۹۶۷ تاسیس شد و با شرکت زیرمجموعه خود کیا موتورز که ۳۲٫۸ درصد از سهم این شرکت را در اختیار دارد گروه خودروسازی هیوندای را تشکیل داده اند و عنوان پنجمین شرکت خودروساز بزرگ دنیا را بر مبنای میزان فروش سالانه خودرو در سال ۲۰۱۲ داراست. در سال ۲۰۰۸ شرکت هیوندای بدون محاسبه شرکت کیا، عنوان هشتمین خودروساز بزرگ دنیا را از آن خود کرد. هیوندای در سال ۲۰۱۲ بالغ بر ۴٫۴ میلیون دستگاه خودرو را در سطح جهان فروخت و همراه با کیا سهم فروشش به ۷٫۱۲ میلیون دستگاه خودرو رسید.

هیوندای در حال حاضر چهارمین خودروساز بزرگ دنیاست. این شرکت بزرگ‌ترین کارخانه ادغام‌ شده تولید خودرو را در اولسان کره جنوبی دارد و ظرفیت تولید سالانه آن ۱٫۶ میلیون دستگاه خودرو در سال است. گروه خودروسازی هیوندای بالغ بر ۷۵ هزار نیروی انسانی در سراسر دنیا دارد. خودروهایی تولیدی این شرکت در ۱۹۳ کشور دنیا از طریق شش هزار نمایندگی و دفتر فروش در دنیا فروخته می‌شوند.

 

تاریخچه

در سال ۱۹۴۷ فردی به نام » چانگ جو یانگ « شرکت مهندسی و ساخت و‌ساز هیوندای را تاسیس کرد. شرکت خودروسازی هیوندای بعدا در سال ۱۹۶۷ تاسیس شد. اولین مدل خودرویی تولید هیوندای کورتینا نام داشت که با همکاری شرکت خودروسازی فورد در سال ۱۹۶۸ به بازار معرفی شد. زمانی که هیوندای تصمیم گرفت خودروی تولیدی شرکت را گسترش دهد، جورج ترن‌بال را که مدیر عامل سابق آستین موریس در شرکت بریتیش‌لیالند بود به استخدام در آورد.

پنج نفر از مهندسان کارآزموده و برتر انگلیسی دیگر نیز به ترتیب استخدام شدند. این مهندسان، کنت بارنت طراح بدنه خودرو، جان سیمپسون، ادوارد چاپمن و جان کراس‌وایت طراح و مهندس فنی شاسی خودرو و پیتر اسلاتر سرپرست توسعه محصول بودند. در سال ۱۹۷۵ اولین خودروی کره‌ای با نام پونی که طراحی آن توسط جورجیو جیوجیارو از شرکت ایتال‌دیزاین و تامین فن‌آوری قوای محرکه آن توسط شرکت خودروسازی ژاپنی میتسوبیشی انجام گرفته بود به بازار داخلی این کشور معرفی شد. صادرات خودروهای تولیدی شرکت هیوندای در سال بعد آغاز شد و به کشورهای مقصد یعنی اکووادور و خیلی زود به کشورهای دیگر رسید. در سال ۱۹۸۴ هیوندای مدل خودروی پونی را به کانادا صادر کرد اما این خودرو به ایالات متحده آمریکا صادر نشد زیرا پونی با استانداردهای زیست محیطی آمریکا تطابق نداشت. فروش این خودرو در خاک کانادا فراتر از انتظار بود و به عنوان پرفروش‌ترین خودروی هیوندای در بازار داخلی کانادا شناخته شد. در سال ۱۹۸۵ یک میلیونمین خودروی هیوندای تولید شد.
ja1amv109f6596tjialx.jpg
در سال ۱۹۸۶ هیوندای شروع به فروش خودرو در خاک ایالات متحده آمریکا کرد و مدل اِکسل از سوی مجله » فورچون « نامزد بهترین محصول سال شد و این خودرو محبوبیت خود را از قیمت ارزان و راحتی در رانندگی داشت. هیوندای شروع به تولید مدل هایب با فن‌آوری خود در سال ۱۹۸۸ کرد و اولین مدل آن سوناتا بود. در بهار سال ۱۹۹۰ مجموع تولیدات خودروهای هیوندای به چهار میلیون رسید. در سال ۱۹۹۱ شرکت موفق به طراحی و ساخت اولین موتور دیزلی خود شد و آن را بر روی مدل آلفا نصب کرد. این امر موجب شد تا هیوندای، راه را برای استقلال فن‌آوری خود هموار کند. در سال ۱۹۹۶ شرکت هیوندای موتور هندوستان با یک کارخانه تولید در هند تاسیس شد. در سال ۱۹۹۸ هیوندای شروع کرد به ساخت دوباره تصویر خود به عنوان یک برند جهانی. چانگ جو یونگ در سال ۱۹۹۱ رهبری شرکت را به پسر خود چانگ مونگ کوو واگذار کرد.

شرکت هولدینگ هیوندای در زمینه کیفیت، طراحی، ساخت و تحقیقات طولانی مدت سرمایه‌گذاری سنگینی کرد. این شرکت به خودروهای فروخته شده در ایالات متحده آمریکا ۱۶۰ هزار کیلومتر یا ۱۰ سال ضمانت اضافه کرد و مبارزه بازاریابی شدیدی به راه انداخت. هیوندای در سال ۲۰۰۴ در یک نظرسنجی که توسط موسسه جی‌دی‌پاور انجام شده بود عنوان دوم را در زمینه کیفیت اولیه محصول به دست آورد. این شرکت از سال ۲۰۰۲ یکی از حامیان مالی رسمی جام جهانی فوتبال است.

در سال ۲۰۰۶ دولت کره جنوبی شروع به یک سری تحقیقات و بازجویی‌های فنی از چانگ مونگ کوو و فعالیت‌های او به عنوان مدیر ارشد شرکت خودروسازی هیوندای کرد. دولت کره جنوبی به خاطر ظنی که به او در زمینه فساد مالی داشت چنین کاری را انجام داد. در ۲۸ آوریل ۲۰۰۶ چانگ دستگیر شد و به خاطر اختلاس به میزان ۱۰۶ میلیون دلار متهم شد. در نتیجه این وقایع، کیم دانگ جین مدیر عامل و معاون هیات مدیره شرکت هیوندای به جای او رهبری شرکت را به عهده گرفت. در ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۱ یلتک سیونگ ساک بازنشستگی خود را اعلام کرد و از سمت مدیریت شرکت خودروسازی هیوندای موتورز کناره‌گیری کرد. در زمان جابه‌جایی این پست مهم، چانگ مونگ کوو و کیم یوک جو مشترکا وظایف مدیریتی شرکت را بین خود تقسیم خواهد کردند.
h0jy36j1ohmn0p1q1g96.jpg
تحقیق و توسعه

شرکت خودروسازی هیوندای‌موتورز شش مرکز در سراسر دنیا دارد: سه دفتر در کره جنوبی، آلمان، ژاپن و هندوستان. به علاوه، یک مرکز طراحی آمریکایی در ایالت کالیفرنیا وجود دارد که مسوولیت توسعه طراحی حوزه بازارهای ایالات متحده را بر عهده دارد.
۶۸bz1kwm6mkqtthav9og.jpg
تجارت

در سال ۱۹۹۸ بعد از یک دوره رکود در صنعت خودروسازی کره جنوبی که به خاطر بحران مالی آسیا اتفاق افتاد هیوندای رقیب سرسخت خود یعنی کیاموتورز را تصاحب کرد. در سال ۲۰۰۰ شرکت یک قرارداد راهبردی با دایملر-کرایسلر بست و شراکتش را با گروه خودروسازی هیوندای محکم‌تر کرد. در سال ۲۰۰۱ شرکت ساخت کامیونت دایملر-هیوندای شکل گرفت. در سال ۲۰۰۴ اما دایملر کرایسلر سهم خود را از فروش شرکت با واگذاری ۱۰٫۵ درصد از سهام خود به ارزش ۹۰۰ میلیون دلار کاهش داد.
lt2d9mb1km3yhe80ux8f.jpg
تاکید بر طراحی

هیوندای در سال ۲۰۰۶ توماس برکل را به عنوان سرپرست مرکز تحقیقات و طراحی شرکت در روسل‌هایم آلمان استخدام کرد. برکل قبلا برای شرکت خودروسازی ب‌ام‌و آلمان کار می‌کرده است و از آثار او می‌توان خودروهای سری E46) 3) و سری E69) 6) را نام برد. فلسفه کنونی طراحی هیوندای با نام (تجسم سیال) شناخته می‌شود که شدیدا از طبیعت الهام گرفته شده است.

خودروهای برقی

شرکت خودروسازی هیوندای موتورز در سال ۱۹۸۸ به تولید و توسعه خودروهایی با سوخت انعطاف‌پذیر روی آورد. مدل آزمایشی سال ۱۹۹۱، » مای‌اسکوپ اف‌اف‌وی « نام داشت. از ماه مارس ۱۹۹۲ در کره جنوبی تا حداقل نوامبر ۱۹۹۳ تست‌های جاده‌ای بی‌شماری از مدل‌هایی با سوخت انعطاف‌پذیر بالغ بر ۶۰ هزار کیلومتر انجام گرفت.

اولین مدل خودرویی کاملا برقی که توسط هیوندای در سال ۱۹۹۱ تولید شد مدل برقی سوناتا نام داشت که در آغاز با عنوان سوناتای سواری کار خود را شروع کرد. بعدها هیوندای خودروهای برقی خود را بر مبنای پلتفرم‌های مدل‌های اکسل، گرِیس، اکسنت، آتوس و کیا اسپورتیج تولید کرد.

فعالیتهای زیست محیطی در بیست و سوم آوریل ۲۰۰۸ شرکت هیوندای موتورز رسما آغاز یک پروژه پنج ساله را برای تبدیل یک زمین بایر به چراگاه سبز تا سال ۲۰۱۲ اعلام کرد. هیوندای این حرکت را با همکاری فدراسیون سازمان محیط زیست کره جنوبی انجام داد. پروژه مذکور که عنوان آن منطقه سبز هیوندای بود در ۶۶۰ کیلومتری شمال پکن واقع شده است. هدف این پروژه پایان دادن به بازگشت توفان‌های گرد و خاک و جلوگیری از بیابان‌سازی هم‌گام با محافظت از اکوسیستم محلی بود. دانه‌های محلی در آن منطقه کاشته می‌شدند که توانایی باروری خاک با خاصیت قلیایی را داشتند. این اولین پروژه زیست محیطی شرکت بود که باید انجام می‌شد. هیوندای اخیرا نیز خودروی برقی مفهومی آی‌ال‌صفر را تولید کرده است.

۳xy2f7qetro0yomf9j46.jpg

مسابقات اتومبیلرانی

هیوندای در سال ۱۹۹۸ و ۱۹۹۹ با شرکت در مسابقات رالی بین‌المللی در کلاس فرمول۲ کار خود را در این زمینه آغاز کرد. در سپتامبر ۱۹۹۹ هیوندای مدل خودروی اکسنت رالی قهرمانی جهان را که یک خودروی رالی سبک جهانی بود و بر مبنای اکسنت عادی ساخته شده بود رونمایی کرد. تیم رالی جهانی هیوندای برای اولین بار این مدل خودرویی را در مسابقات رالی سوئد راند و موفق شد که در این دوره مقام اول را کسب کند.

برای فصل ۲۰۰۲ هیوندای قهرمان چهار دوره مسابقات جهانی یوها کانکونن را همراه با فردی لیو و آرمین شوارتز استخدام کرد. مقام پنجمی زالندنو که توسط کانکونن در مسابقات زالندنو به‌دست آمده بود بهترین نتیجه تیمی برای هیوندای بود اما آن‌ها توانستند اشکودا و میتسوبیشی را با اختلاف یک امتیاز شکست داده و مقام چهارم را در مسابقات جهانی سازندگان خودرو ژاپن در سال بعد به‌دست آورند.

کارخانه های جهانی تولید شرکت هیوندای‌ موتورز علاوه بر تولید خودرو در کره جنوبی در کشورهای دیگر جهان از جمله آمریکا، کانادا، مکزیک، برزیل، پاناما، جمهوری دومینیک، چین و مالزی نیز کارخانه تولید دارد. شایان ذکر است که صادرات شرکت هیوندای اغلب از کارخانه‌های خارج از کشورش انجام می‌شود.

۱y9ccbdmzouj98nb8sia.jpg

کمپانی لیفان

کمپانی لیفان

تجربه سالیان عمر، این نکته را به انسان یادآور می‌شود که چنانچه صنعتگر و یا سازنده‌ای ولو کم‌تجربه، گام در مسیر توسعه و پیشرفت نهاد و در پی آن عیوب محصولاتش را هم برطرف نمود، می‌توان به او اطمینان کرد. این امر همچنین بدان معناست که سازنده مذکور، هدف دارد، برنامه دارد و آینده‌نگری و برنامه‌ریزی را سیره عمل خود ساخته و صدالبته در پی ارضای خاطر مشتریان خویش است؛ بی‌شک کمپانی لیفان را می‌توان مصداق این امر دانست، شرکتی که امروزش بهتر از دیروزش است و بی‌شک فردایش به از امروز.

lifan badge
لیفان، یک شرکت خصوصی چینی است که در سال ۱۹۹۲ میلادی و توسط شخصی به نام ین مین شانگ (YIN MINGSHAN) بنا نهاده شد. محل احداث آن نیز منطقه‌ای به نام چونگ کینگ (CHONGQING) می‌باشد که در جنوب شرقی چین قرار دارد. مین شانگ، فعالیتش را با یک تعمیرگاه نسبتاً کوچک موتورسیکلت آغاز نمود که در بدو امر، تعداد کارکنانش تنها ۹ تن بود؛ اما بعد از دو دهه، آن‌چنان دامنه کارش بالا گرفت که این تعداد از ۱۳ هزار تن نیز فراتر رفت و پس از طی ۱۷ سال هم نامش در ردیف ۵ کمپانی بزرگ موتورسیکلت‌ساز چین جای گرفت. شرح حال مینگ شان شباهت بسیاری به بنیان‌گذار شرکت هوندا یعنی سوئیشیرو (هوندا) دارد. وی نیز کارش را با ساخت و تعمیرات موتورسیکلت آغاز نمود و پس از طی چند دهه وارد عرصه خودروسازی گردید. البته شباهت دردساز دیگری هم در این بین وجود دارد و آن‌هم مربوط به نام‌گذاری موتورسیکلت‌های این شرکت است. نام اولیه شرکت لیفان در بدو شروع بدین‌صورت بود:
“Chongqing Hongda Auto Fittings Research Centre”
این نام در سال ۱۹۹۷ میلادی به لیفان تغییر یافت. از همان آغاز نیز، موتورسیکلت‌های ساخت این شرکت با نام “HONGDA” روانه بازار می‌شدند و این وضع تا سال ۲۰۰۴ میلادی ادامه داشت (علیرغم تغییر نام شرکت). از آنجایی که این نام از شباهت‌های بسیاری با نام هوندای ژاپن برخوردار بود، این شرکت بابت این قضیه، از لیفان نزد دادگاه‌های چین شکایت نمود و در نهایت هم قضات دادگاه پس از شور و بررسی بسیار، حق را به شرکت هوندا دادند و لیفان را به پرداخت غرامتی معادل ۱٫۴۷ میلیون یوآن محکوم نمودند. بگذریم!

نخستین کارخانه مونتاژ لیفان در خارج از مرزهای چین، در سال ۱۹۹۹ میلادی و در کشور ویتنام پا به عرصه وجود نهاد. این مجموعه به تولید موتورسیکلت و قطعات آن می‌پردازد و در چند سال اخیر، سواری‌های لیفان را هم به مجموعه تولیدات خود اضافه نموده است. ناگفته نماند که به علت درآمد سرانه پایین ویتنام، هنوز هم موتورسیکلت نقش اساسی را در حمل‌ونقل و جابه‌جایی مسافر در این کشور ایفاء می‌کند. در سال ۲۰۰۳ میلادی، این شرکت ساخت اتوبوس را آغاز نمود و در اواخر سال ۲۰۰۵ میلادی، نخستین خودروی سواری این شرکت به نام لیفان ۵۲۰ روانه بازارهای جهانی گردید. این خودرو در کشور ما نیز مونتاژ می‌شد که بعدها جای خود را به سدان ۶۲۰ داد. نخستین خودروی کراس‌اوور این شرکت نیز مدل X60 می‌باشد که خودرویی کاملاً نام‌آشنا برای هم‌وطنانمان است.

درزمینهٔ صادرات هم این شرکت تاکنون توانسته در ۵۱ کشور دنیا محصولاتش را به فروش رساند و نکته جالب هم اینجاست که از سال ۲۰۰۱ میلادی تا به امروز، موتورسیکلت‌های این شرکت در کشور ژاپن هم فروخته شده و از سال ۲۰۰۳ میلادی نیز مجوز صادرات به ۱۸ کشور اروپایی را هم اخذ نموده‌اند. این شرکت از نظر صادرات خودرو هم رشد بسیاری را شاهد بوده است، به‌طوری‌که حجم این صادرات از ۴/۹۹۰ دستگاه در سال ۲۰۰۷ میلادی به ۶۰,۰۰۰ دستگاه در سال ۲۰۱۳ میلادی افزایش یافته است. شاید در یک نگاه، این عدد چندان چشمگیر نباشد ولی این نکته را هم نباید از یاد برد که هیچ‌گاه مجموع صادرات خودروسازان وطنی‌مان در بهترین شرایط نیز به این رقم نزدیک نشده است. هم‌اکنون، مهم‌ترین بازارهای صادراتی خودروهای لیفان را کشورهایی همچون برزیل، شیلی، روسیه، جمهوری آذربایجان، اتیوپی، ایران و عراق و… تشکیل می‌دهند.

در حال حاضر ارزش‌های محوری شرکت لیفان بر سه رکن قرار دارد: نوآوری، صادرات و شهرت نیک. به همین سبب هم است که به مسئله تحقیق و توسعه به‌عنوان عامل کلیدی رشد و سودآوری نگریسته می‌شود و در این راستا نیز، لیفان یک مرکز پژوهشی پیشرفته، با صرف هزینه‌ای معادل ۲۰۰ میلیون یوآن بنیان‌گذاری نموده است که در آن تمامی امور مربوط به یک خودرو اعم از طراحی بدنه، پیشرانه، شاسی و آنالیز صدا و لرزش و… انجام می‌گیرد. همچنین در این مجموعه، پیش از ارائه هر خودروی جدیدی به بازار، حداقل ۱۶ تست حرفه‌ای بر روی تمامی اجزای آن صورت می‌پذیرد. از جدیدترین دستاوردهای این موسسه را هم می‌توان توسعه و تکوین پیشرانه‌های ۲٫۴ لیتری، برشمرد. علاوه بر آن، کار پیوسته و مداوم در جهت ارائه خودروهای برقی را هم باید به سلسله فعالیت‌های این مرکز اضافه نمود. نخستین محصول از این نوع نیز لیفان ۶۲۰ با پیشرانه الکتریکی است.

در حال حاضر، عمده تولیدات شرکت لیفان شامل را مدل‌هایی همچون ۳۲۰،۳۳۰،۵۲۰i و ۵۳۰،۶۲۰،۶۳۰،۷۲۰،۸۲۰ و کراس‌اوورهای X50 و X60 دربر می‌گیرد. همچنین قرار است که در آینده‌ای نزدیک، مدل‌های همچون X40،X70 و X80 هم به این لیست اضافه شوند.

در مجموع این کمپانی توانسته در سال ۲۰۱۳ میلادی، تعداد ۳۷۰,۸۰۰ دستگاه خودرو، ۱,۴۸۸,۹۰۰ دستگاه موتورسیکلت و همچنین ۳,۵۶۳,۱۰۰ عدد پیشرانه را تولید نماید که درآمدی معادل ۲۶ میلیارد یوآن را نصیب آن نموده است.

تاریخچه پژو

پژو، (به فرانسوی: Peugeot) شرکت خودروسازی فرانسوی است، که در سال ۱۸۱۰ توسط خانوادهٔ پژو جهت ساخت آسیاب‌های قهوه، در شهر فرانش-کنته، فرانسه تأسیس شد ولی ورود رسمی پژو به صنعت خودروسازی با تولید دوچرخه «گراند بای» توسط آرمان (آرمان) پژو در سال ۱۸۸۲ آغاز شد. نخستین خودروی پژو که خودرویی سه‌چرخ بود، در سال ۱۸۸۹ توسط آرمان (آرمان) پژو و با همکاری گوتلیب دایملر تولید گردید.

امروزه شرکت پژو از زیرمجموعه‌های شرکت پژو سیتروئن محسوب می‌شود و همچنان به‌عنوان بزرگترین شرکت خودروسازی فرانسه و دومین خودروساز بزرگ اروپا به‌شمار می‌آید.

در نامگذاری مدل‌های خودروهای شرکت پژو، اندازهٔ عدد سمت راست نشانهٔ نسل خودرو است و اندازهٔ عدد سمت چپ دلالت بر بزرگی خودرو دارد. مثلاً در مدل ۲۰۶، ۶ نسل خودرو و ۲ اندازهٔ خودرو را نشان می‌دهد. به‌عنوان مثال، مدل ۵۰۴ از ۲۰۶ بزرگتر و قدیمی‌تر است.

محتویات

تاریخچه

شرکت پژو در سال ۱۸۱۰ توسط امیل پژو، جهت ساخت آسیاب‌های قهوه در شهر سوشو، فرانسه تأسیس شد. در سال ۱۸۳۰ به تولید دوچرخه پرداخت و بالاخره از سال ۱۸۴۲ تولید آسیاب‌های قهوه، نمک و فلفل را آغاز کرد.

ورود رسمی پژو به صنعت وسایل نقلیه، با تولید دوچرخهٔ «گراند بای» توسط فرزند امیل، آرمان (آرمان) پژو در سال ۱۸۸۲ آغاز شد، که دوچرخه‌ای از نوع پنی-فرتینگ بود. (دوچرخه‌ای که چرخ قسمت جلو خیلی بزرگ و چرخ عقب کوچک است)

آرماند (آرمان) به زودی به صنعت خودروسازی علاقه‌مند شد و با مباحثه با افرادی نظیر گوتلیب دایملر به امکان انجام آن اطمینان پیدا کرد و اولین اتومبیل پژو در سال ۱۸۸۹ تنها با چهار نمونه ساخته شد. موتور بخار استفاده شده در این اتومبیل، سنگین بود و حجم زیادی را نیز اشغال می‌کرد، همچنین مدت زمان زیادی برای گرم شدن، لازم داشت.

در سال ۱۸۹۰ استفاده از موتور بخار ممنوع شد و پیشنهاد گردید، که در اتومبیل‌ها از موتورهای سوختی، که توسط شرکت پنهارد و تحت لیسانس دایملر ساخته شده بود، استفاده شود.

این خودرو از بسیاری از نمونه‌های پیشین خود پیشرفته‌تر بود. سپس اتومبیل‌های بیشتری ساخته شد، در ۱۸۸۲ تعداد ۲۹ خودرو، در سال ۱۸۸۴ تعداد ۴۰ خودرو، در سال ۱۸۹۵ تعداد ۷۲ خودرو، در سال ۱۸۹۸ تعداد ۱۵۶ خودرو و نهایتاً در سال ۱۸۹۹ تعداد ۳٫۰۰۰ خودرو ساخته شد.

پژو اولین شرکتی بود، که تایرهای لاستیکی را برروی خودروهای خود نصب کرد و در سال ۱۸۹۵ تایرهای بادی را برروی آنها قرار داد. در سال ۱۸۹۶ پژو اولین موتور خود را بدون کمک گوتلیب دایملر تولید کرد و بعد از آن پیشرفت‌های مختلفی مانند امکان‌پذیری انتقال قوای محرکهٔ زیر خودرو به درون کاپوت حاصل شد و خودرو به‌معنای امروزی آن، شکل گرفت.

در سال ۱۸۹۶ اولین موتور درون‌سوز توسط شرکت پژو ساخته شد و دیگر نیازی به خرید موتور از دایملر نبود. اولین مدل موتور ۶ کیلووات قدرت داشت، به‌صورت افقی در عقب قرار می‌گرفت و در پژو تیپ ۱۵ نصب شد. پیشرفت‌های بعدی به این صورت بود که موتور به قسمت جلوی خودرو منتقل شد و رینگ‌ها به ماشین اضافه شدند و اتومبیل‌ها به اتومبیل‌های مدرن شباهت پیدا کردند.

در سال ۱۸۹۸ آرمان (آرمان) پژو تصمیم گرفت، برای تشکیل شرکت خود، از پژو جدا شود، تا تمرکز بیشتری روی اتومبیل داشته باشد. در سال ۱۹۰۱ توانست با تولید موتوری با حجم ۶۵۲ سی‌سی، قدرت ۵ اسب بخار، یک سیلندر و ظاهر سنتی، برنده مسابقات بهترین مدل آن سال شود.

پس از اینکه در مسابقات پاریس، مقام نوزدهم را بدست آورد، تصمیم گرفت از مسابقات کناره‌گیری نماید. در سال ۱۹۰۳ پژو اقدام به تولید موتورسیکلت نمود و از آن پس، موتورسیکلت‌های پژو، به‌سرعت جای خود را در بازار باز کردند. در سال ۱۹۰۳ پژو حدود نیمی از خودروهای بازار فرانسه را تولید می‌کرد.

در ۱۹۰۷ اولین موتور شش سیلندر ساخته شده توسط پژو به نمایش گذاشته شد و همکاری تونی هوبر به عنوان سازنده موتور آغاز شد. از آنجا که تعداد زیادی خودرو با انواع متفاوت در خط تولید بود، پژو تصمیم گرفت که خط تولید دیگری را راه‌اندازی نماید.

در سال ۱۹۱۲، اتوره بوگاتی موتوری با حجم ۸۵۰ سی‌سی و چهارسیلندر را طراحی نمود و در همان سال با تیمی متشکل از ۳ راننده و یک طراح موتور، بار دیگر با خودروی بوگاتی به مسابقات بازگشت.

بین سال‌های ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸ با شعله‌ور شدن جنگ جهانی اول در اروپا، پژو به تولید خودروهای نظامی گوناگون، که از دوچرخه تا تانک‌های بزرگ را شامل می‌شد، پرداخت. در سال‌های بعد از جنگ جهانی اول، خودرو به وسیله لازمی برای همه مبدل شد و دیگر یک وسیله تشریفاتی مختص قشر مرفه نبود.

با پایان جنگ در اروپا، مسابقات اتومبیل‌رانی بار دیگر از سر گرفته شد و شرکت در مسابقات ادامه یافت و طی قرن بیستم پژو توسعه یافت و در سال ۱۹۲۶ بخش پدال و موتور از هم جدا شد که در پی آن، واحد دوچرخه پژو از شرکت مادر خود جدا شد و سایکل پژو را تشکیل داد.

در سال ۱۹۲۸ مدل ۱۸۳ تولید شد. سال ۱۹۲۹ سالی بود که نام‌گذاری امروزی پژو شکل گرفت. مدل جدید سال ۱۹۲۹، پژو ۲۰۱ ارزان‌ترین خودرو در بازار فرانسه و مدلی بود که علامت تجاری پژو را دارا بود. این خودرو اولین خودروی تولید انبوه پژو بود. مدت زیادی از این شکوفایی پژو نگذشته بود، که در دهه ۱۹۳۰ میلادی دوران رکود اقتصادی آغاز شد.

در زمان بحران مالی، فروش شرکت بسیار کاهش یافت، ولی شرکت توانست نجات پیدا کند. در سال ۱۹۳۳ این شرکت مدل پژو ۴۰۲ را روانه بازار کرد که اولین مدلی بود که سقف آن قابلیت جمع شدن داشت.

بعد از آن جنگ جهانی دوم آغاز گردید و پژو مجبور شد کامیون و ون برای جنگ تولید کند؛ اما در سال ۱۹۴۸ دوباره کار خود را با تولید پژو ۲۰۳ آغاز کرد. بعد از آن مدل‌های بسیاری با همکاری شرکت طراحی ایتالیایی پنین فارینا مانند پژو ۵۰۴ عرضه کرد.

در ۱۹۵۸ فروش محصولات شرکت در ایتالیا آغاز شد و همکاری با شرکت‌های دیگر مانند رنو و ولوو افزایش یافت. در سال ۱۹۷۴ پژو ۳۰٪ درصد از سهام سیتروئن را خریداری کرد و در ۱۹۷۵ این شرکت را تصاحب نمود.

در این زمان بسیاری از طرفداران سیتروئن اعتراض کردند، که با این کار ابداعات و پیشرفت‌های افسانه‌ای شرکت سیتروئن افول می‌کند. در نتیجه دو شرکت با یکدیگر ادغام شدند و شرکت جدید نیز پژو سیتروئن نام‌گذاری شد، که برندهای هر شرکت حفظ شود؛ اما از لحاظ منابع فنی و تکنولوژی از تحقیقات یکدیگر بهره‌مند شوند. در آن زمان سیتروئن دچار مشکلات مالی زیادی بود، ولی در عین حال، مدل‌های زیادی از خودرو را برای تولید نهایی طراحی نموده بود.

در سال ۱۹۷۸ شرکت پژو سیتروئن واحد اروپایی کرایسلر را به دلیل بحران‌های ایجاد شده در این شرکت، از آن خود کرد. شرکت کرایسلر اروپا، بسیار فرسوده و دارای مدل‌های قدیمی بود و در واقع این سرمایه‌گذاری، مشکلات مالی بسیاری برای پژو سیتروئن ایجاد کرد. در اوایل دهه ۱۹۸۰ میلادی، پژو برند تالبوت را احیا کرد، تا بتواند سودی از کرایسلر به دست آورد و بخش اروپایی آن را از ورشکستگی نجات داد.

تمامی این سرمایه‌گذاری‌ها باعث شد شرکت پول زیادی را خرج نماید و دچار مشکلات مالی شود. در سال ۱۹۸۳ مدل موفق پژو ۲۰۵ ارائه شد و بسیاری از هزینه‌های شرکت را پوشش داد. در ۱۹۹۰ با مدیریت جین مارتین فولز در پژو سیتروئن برای نخستین بار مشارکت این دو شرکت موفق عمل نمود.

پژو در سال‌های ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۰ به طور مداوم در رالی معروف پاریس داکار قهرمان شد. فروش این شرکت در ایالات متحده با مدل‌های پژو ۴۰۵ و پژو ۵۰۵ به ۴٫۲۶۱ دستگاه در سال ۱۹۹۰ میلادی رسید و فروش ۲٫۲۴۰ دستگاه، در ژوئیه ۱۹۹۱ شرکت را بعد از ۳۳ سال، به نقطه اوج خود رساند. همچنین پژو در سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰ تأمین موتورهای مسابقات فرمول یک را عهده‌دار شد.

در آوریل ۲۰۰۶ شرکت، پایان کار کارخانه رایتون خود در کاونتری، بریتانیا را اعلام نمود و این باعث از دست رفتن ۲٫۳۰۰ شغل در کارخانه و ۵٫۰۰۰ شغل خرده‌فروشی شد.

پژو از هدف خود که فروش چهار میلیون خودرو در سال بود، فاصله بسیار زیادی داشت. در سال ۲۰۰۸ فروش شرکت کمتر از ۲ میلیون دستگاه در سال بود و در اوایل ۲۰۰۹ به دلیل بحران مالی ۲۰۱۲–۲۰۰۷، فروش باز هم کاهش پیدا کرد.

پژو هنوز در پی نوآوری در مدل‌های خودرو است تا بتواند نیازهای تمامی بخش‌ها را پاسخ دهد و همین‌طور در تلاش است تا بازارهای جدید را در چین، روسیه و آمریکای شمالی داشته باشد. در پایان سال مالی ۲۰۰۸ گردش مالی شرکت با مبلغی کاهش، به ۵۴٫۴ میلیارد دلار و سود خالص، به رقم ۴ میلیارد دلار رسید.

در اواخر ۲۰۰۹ نیز پژو دچار افول عملیاتی و کاهش فروش شد که در پی آن «فیلیپ وارین» به جای «کریستین استریف» مدیریت شرکت را به عهده گرفت. پژو اکنون بیش از ۲۰۰ هزار کارمند در سراسر جهان دارد و در سال ۲۰۱۲ فروشی بالغ بر ۵۴ میلیارد دلار را از آن خود کرد و همچنان بزرگ‌ترین خودروساز فرانسه می‌باشد و پس از گروه فولکس‌واگن در رتبه دوم از بزرگترین خودروسازهای اروپا جای دارد.

تاریخچه سایپا

تاریخچه سایپا

در سال ۱۳۹۱ شرکت سایپا که یک شرکت اتومبیل سازی می باشد با تولید کردن ۴۷۷٫۸۹۰ خودرو موفق گشت تا ۴۲ درصد از سهم بازار ایران را در دست بگیرد.

ایران خودرو که ۴۵ درصد از سهام بازار خودروی ایران را در دست گرفته است اولین خودروساز ایرانی و بعد از آن سایپا دومین خودروساز معرفی گردید .

در سال ۱۳۴۴ بود که شرکت سایپا با همکاری کمپانی فرانسوی سیتروئن ساخته شد (تحت اسم کمپانی سهامی تولید خودروی سیتروئن ایران ).

نخستین خودروهای این شرکت وانت آکا و سواری ژیان نام داشتند. پس از سال ۱۳۵۳ خودروهای ژیان مهاری و ژیان پیکاب در مدل‌های معمولی و دولوکس نیز تولید شد.

در سال ۱۳۵۴، نام شرکت، به فرم کنونی؛ سایپا تغییر پیدا کرد، که مختصر شده «شرکت سهامی ایرانی تولید اتومبیل» بود.

شرکت سایپا در ۱۶ تیرماه ۱۳۵۸ به مالکیت دولت ایران در آمد و از آذر ماه ۱۳۶۰ تحت سرپرستی سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران قرار گرفت.

سهام شرکت در سال ۱۳۷۴ در بورس اوراق بهادار تهران عرضه شد و بعد از آن در دی ماه ۱۳۸۷ به موجب قانون بودجه کشور ۵۱٪ درصد از سهام آن، در بورس واگذار گردید. در حال حاضر سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران با در اختیار داشتن ۳۵٫۷۵٪ درصد از سهام شرکت سایپا، بزرگترین سهام‌دار آن به‌شمار می‌آید.
تاریخچه :

شرکت سایپا در سال ۱۳۴۴ با سرمایه اولیه ۱۶۰ میلیون ریال با نام «شرکت ایرانی تولید اتومبیل سیتروئن ایران» تأسیس گردید. در تاریخ ۱۵ اسفند ماه ۱۳۴۵ به ثبت و دو سال بعد به مرحله بهره‌برداری رسید.

نام شرکت در اوایل سال ۱۳۵۴ به شرکت سهامی عام ایرانی تولید اتومبیل با نام انحصاری «سایپا» تغییر یافت. از آذر ماه ۱۳۶۰ تحت سرپرستی سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران قرار گرفت و متعاقب آن بر اساس مصوبه ۱۳۶۵٫۲٫۱ هیئت وزیران، کلیه سهام آن به نمایندگی از سوی دولت به نام سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران منتقل گردید. سهام شرکت در اواخر سال ۷۴ در بورس اوراق بهادار تهران پذیرفته شد و بعد از آن در دی ماه ۱۳۸۷ به موجب قانون بودجه کشور ۵۱ درصد از سهام آن، در بورس واگذار گردید.
سهام‌داران :

سرمایه شرکت سایپا در بدو تأسیس ۱۶۰ میلیون ریال بوده، که طی چند مرحله افزایش سرمایه، به مبلغ ۱۰٫۴۰۰ میلیارد ریال در پایان سال ۱۳۹۱ افزایش یافته است.

در سال ۱۳۸۹ با تصویب مجمع فوق‌العاده اکثریت هیئت‌مدیره آن در دستان بخش خصوصی جا گرفت. در این مجمع ترکیب سهام‌داران عمدهٔ سایپا تغییر کرد و تعداد نمایندگان دولتی در هیئت مدیره از اکثریت افتاد.

تاریخچه سایپا

تاریخچه و محصولات کمپانی ایران خودرو

محصولات کمپانی ایران خودرو

ایران ناسیونال یا همان ایران خودرو که مادر پیکان در ۴۰ سال اخیر بوده روز ۱۲ مهرماه ۱۳۴۱ با سرمایه‌ای در حدود ۱۰ میلیون تومان و با هدف مونتاژ و تولید انواع خودرو وتوسط آقایان حاج علی اکبر خیامی ، محمود خیامی ،احمد خیامی ، خانم مرضیه خیامی و خانم زهرا سیدی رشتی در خیابان اکباتان تهران تأسیس شد و از ۲۸ اسفندماه ۱۳۴۲ با تولید اتوبوس شروع به کار کرد. اینک با گذشت بیش از۴۰سال از زمان تأسیس آن همچنان در زمینه ی طراحی و تولید خودروهای سواری ، اتوبوس و مینی بوس به عنوان بزرگترین تولید کننده ی خودرو در کشور ، در راستای تأمین نیاز های جامعه ، ورود به بازارهای جهانی ، تعمیق ساخت داخل کردن قطعات و در نهایت تحقق اهداف ایران به فعالیت خود ادامه می دهد .
شرکت ایران خودرو بزرگترین شرکت خودرو سازی کشور می باشد که به طور متوسط ۶۵ تا ۷۰ درصد تولید خودرو داخل کشور را به طور دائم به خود اختصاص داده است .
اما تولید اتوبوس آن هم به تیراژ محدود خواسته‌های برادران خیامی، مدیران آن روز ایران خودرو، را برآورده نمی‌کرد، و به همین دلیل در آن زمان آنها سعی کردند با کارخانجات خودروسازی دنیا ارتباط برقرار کنند تا بتوانند خودرویی را برای اقشار متوسط در ایران تولید کنند.
فورد، پژو، فولکس‌ و تالبوت برخی گزینه‌هایی بودند که با آنها تماس برقرار شد. هنوز هم بسیاری بر این باورند که استعمار پیر انگلستان که صنعت خودروی خود را در آن روزگار مظهر اراده ملی خود می‌دید، به وسیله راه‌هایی که همه به آن روش‌های انگلیسی نام می‌دهند سبب شد تا شرکت تالبوت بتواند جای شرکت‌های آلمانی و فرانسوی را بگیرد؛ اما عده‌ای دیگر نیز می‌گفتند در آن زمان تنها کارخانجات انگلیسی روی خوش به مدیران ایران خودرو نشان دادند. به هرحال پیکان وارد ایران شد.
درسال ۱۳۴۵ قراردادی بین شرکت ایران خودرو و تالبوت در مورد مونتاژ و ساخت خودروی پیکان که نام انگلیسی آن هیلمن بود منعقد شد و به طور رسمی با وارد شدن قطعات از تالبوت انگلستان که در آن روزگار زیرمجموعه شرکت کرایسلر آمریکا بود تولید پیکان در اردیبهشت سال ۱۳۴۶ با ظرفیت ۶۰ هزار دستگاه آغاز شد، این تیراژ به تدریج به ۱۲۰ هزار دستگاه رسید.
اما ورود اولین پیکان به خیابان‌های تهران بسیار جالب بود، خودرو بعد از طی مسافت کمی جوش می‌آورد، علت هم مشخص بود، رادیاتور برای انگلستان طراحی شده بود نه ایران؛ بعدها با اصلاح این ایراد، مشکل پیکان تا حدودی حل شد.
تولید داخل این خودرو به آرامی و با شکل‌گیری قطعه‌سازان کوچک و بزرگ و با به وجود آمدن نظام‌های مهندسی در حال افزایش بود.
شاید دانستن این مطلب جالب است که تولید این خودرو پس از یک دهه تولید در انگلستان، در ایران شروع شد. پیکان را شاید هنوز هم بتوان در استرالیا دید، محبوب‌ترین مکان‌هایی که بعد از ایران این خودرو در آن تولید یا فروخته شده است را می‌توان انگلستان و استرالیا دانست.
چهره خودرو که طراحی آن در سال ۱۹۶۵ به پایان رسیده و در سال ۱۹۶۶ نیز در شهر کاونتری انگلستان تولیدش آغاز شده بود آکنده از فرم‌های هندسه و قرینه‌ای است که چهره یک اتومبیل کلاسیک را تداعی می‌کند.
مدل‌های اولیه پیکان در انگلستان دارای حجم موتور ۱۷۲۵ سی‌سی بود، در سال‌های بعد یعنی سال ۱۹۶۹ مدل دولوکس پیکان که در ایران نیز بسیار مشهور است ساخته شد.
بهترین مدل پیکان که در ایران معروف به پیکان اونجر است نیز در سال ۱۹۷۵ ساخته شد؛ تالبوت در آن زمان موتور پرتحرک فورد را بر روی پیکان گذاشته بود.
پیکان تا قبل از انقلاب در بیش از شش مدل تولید شد که پیکان استیشن، دولوکس، کار، جوانان برخی از مدل‌های قبل از انقلاب پیکان است.
روند مونتاژ خودرو در ایران خودرو به همین ترتیب تا سال ۱۳۶۴ ادامه یافت و تا این سال کماکان قطعات اصلی از خارج وارد و شرکت ایران خودرو آن را مونتاژ می‌کرد، و در کنار آن قسمت‌هایی چون بدنه، رادیاتور، شیشه و کمک فنر عقب و جلو در ایران ساخته می‌شد.
در سال ۱۳۶۴ خط تولید پیکان تالبوت انگلستان متوقف و در شرکت پژو فرانسه ادغام شد. با توجه به این وضعیت، تولید پیکان از سقف بیش از ۷۰ هزار دستگاه در سال ۱۳۶۳ به سه هزار دستگاه در سال ۱۳۶۸ رسید و عملا خط تولید پیکان می‌رفت تا با توقف روبه‌رو شود.
اما در سال ۱۳۶۸ مدیران آن زمان ایران خودرو تصمیم گرفتند تا خطوط دست دوم شرکت تالبوت را خریداری کرده و با تقسیم آن در تولید کنندگان قطعات خودرو و بازسازی بخشی از خطوط تولید ایران خودرو سعی کردند پیکان را از ورطه نیستی نجات دهند، اما بعد از نصب خطوط ایران خودرو با خطوط ناقص ، دست دوم و مستهلک شده‌ای روبه‌رو بودند که کاستی‌های فراوانی داشت.
در سال ۱۳۷۰ صنعت خودروی ایران به جانداری نیمه‌مرده شبیه بود؛ رکود اقتصادی و صنعتی بعد از جنگ و حدود هفت سال خواب زمستانی، ایران خودرو را در آستانه نابودی قرار داده بود.
در آن زمان بسیاری معتقد بودند دیگر احتیاجی به صنعت خودرو نیست و عده‌ای نیز خواستار ادامه تولید کارخانجات خودروسازی و نجات آن بودند، اما پیکان در آن سال‌ها، صنعت خودروی ایران را نجات داد و جریان حیاتی سرمایه را به شرکت ایران خودرو بازگرداند.
حتی در اوایل دهه ۷۰ و واردات انبوه خودرو، این خودرو از محبوبیت نیفتاد و هم‌چنان پول رایج بازار خودروی ایران بود.
تعمیر راحت، ارزان بودن تعمیر، تعمیر در همه جا، هزینه کم و انس مردم ایران با این خودرو، هم‌چنان این خودرو را تا سال ۱۳۸۰ به عنوان پرمشتری‌ترین خودرو مطرح می‌کرد.
خودروی پیکان از طی دهه ۷۰ به بعد سبب شد مراکز قطعه سازی نیز بعد از انقلاب دوباره با داخلی سازی قطعات پیکان شکل بگیرد، بسیاری از قطعه سازان از کپی کاری قطعات پیکان به روش مهندسی معکوس به دانش ساخت دست یافتند وتا جایی پیش رفتند که هم اکنون به اروپا و آمریکا نیز صادرات قطعه انجام می‌دهند.
آخرین مدل پیکان طراحی معروف کرایسلر است که تولیدش در ایران از سال ۱۳۵۹ آغاز شد. شاید اولین زمزمه‌های رفتن پیکان سال ۱۳۵۶ به گوش می‌رسید. در آن زمان قرار بود پژو ۳۰۴ هووی پیکان شود و طی مدتی کوتاه این نوعروس، قصد گرفتن جای پیکان را داشت.
و بالاخره در سال ۱۳۸۴ و تولید دو میلیون و ۲۹۵ هزار دستگاه پیکان تولید آن متوقف شد.

سال شمار تولید انواع سواری :
۱۳۴۶) سواری پیکان در مدلهای دو لوکس ، کار لوکس ، جوانان و تاکسی با حجم موتور ۱۶۰۰ و ۱۷۲۵ و ۱۸۰۰ سی سی .
۱۳۶۹) سواری پژو ۴۰۵ در مدلهای Gl و Glx با حجم موتور ۱۵۸۰ سی سی
۱۳۷۴) سواری پژو ۴۰۵ در دو مدل دنده ای و اتوماتیک با حجم موتور ۲۰۰۰ سی سی
۱۳۷۴) سواری پژو ۲۰۵ مدل Gr با حجم موتور ۱۳۶۰ سی سی
۱۳۷۶) سواری پژو Rd با حجم موتور ۱۶۰۰ سی سی
۱۳۷۷) سواری استیشن پژو ۴۰۵ با حجم موتور ۲۰۰۰ سی سی
۱۳۷۸) پارس با حجم موتور ۱۸۰۰ سی سی
۱۳۷۹) تولید آزمایشی سمند (پروژهx7 ) با حجم موتور ۱۸۰۰ سی سی و سیستم انژکتوری
۱۳۸۰) پژو ۲۰۶ باحجم موتور ۱۴۰۰ سی سی
۱۳۸۰) افتتاح خط تولید سمند با حضور ریاست محترم جمهور وقت آقای خاتمی
و پس از آن تولید سمند Lx.
۱۳۸۳)تولید سومین مدل سمند.” سمند سریر”
۱۳۸۴)پرده برداری از اولین پزو فرانسوی , ایرانی .پژو آریان و تولید آخرین پیکان !

سال شمار تولید انواع خودروهای کار :
۱۳۴۲) اتوبوس مرسدس بنز مدل ۳۰۲ ، مدلهای ( برون شهری ، درون شهری ، فرمان چپ و شاسی ) ، اتوبوس بنز Lp 608 ، اتوبوس بنز مدل Op
۱۳۴۴) مینی بوس کومر (مینی بوس ،وانت و آمبولانس )
۱۳۴۶) مینی بوس مرسدس بنز مدل ۳۱۹ که بعد ها به مدل ۳۰۹ تغییر یافت در مدلهای : (استاندارد و سقف بلند )
۱۳۴۹) مینی بوس مرسدس بنز ۴۰۹ آمبولانس
۱۳۵۰) مینی بوس بنز ۳۰۹ (مینی بوس ، وانت و آمبولانس تک کابین و دو کابین )
۱۳۶۷) مینی بوس مرسدس بنز مدل ۵۰۸ ( استاندارد و سقف بلند )
۱۳۶۸) اتوبوس شهری مدل O355
۱۳۶۹) مینی بوس بنز ۵۰۸ کاروان ، مینی بوس بنز ۴۰۹ ، مینی بوس بنز M30 ، مینی بوس بنز ۵۰۸ کاروان ، مینی بوس بنز ۴۰۹ ، مینی بوس بنز M30
۱۳۷۳) اتوبوس توریستی سقف بلند مدل ۴۰۰ ، مینی بوس بنز O508 D
۱۳۷۴) اتوبوس سوپر C400 ، مینی بوس کاروان
۱۳۷۵) اتوبوس درون شهری S360
۱۳۷۶) اتوبوس دو طبقه ی نئوپلن ، اتوبوس فرودگاهی نئوپلن ، اتوبوس شهری لاینر نئوپلن ، اتوبوس توریستی سقف بلند مدل ۴۰۰ تولید انبوه ، مینی بوس هیوندایی مدل E ، مینی بوس هیوندایی مدل M ( مینی بوس و نوع وانت ) ، اتوبوس شهری دو کابین

کمپانی پارس خودرو

کمپانی پارس خودرو

پارس خودرو در سال ۱۳۳۵ به اسم جیپ تاسیس شد به فروختن خودروی جیپ ویلیز و قطعات یدکی آن اقدام نمود. در سال ۱۳۳۸ با ساخت کارخانه ای واقع در جاده کرج شروع به ساخت انواع جیپ نمود

پارس خودرو چند سال بعد شروع به تولید خودروهای وانتآریا،سیمرغ،شاهین (رامبلر) و آهو نمود.

در سال ۱۳۵۲ شرکت ابتدا نام خود را به نام موتور جک و سپس به جنرال موتورز ایران تغییر یافت و در سال ۱۳۵۳، تولید محصولات سواری لوکس را آغاز کرد. در همان سال خودروی شورولت (اپل) و در سال ۱۳۵۵ اتومبیل های شورولت بیوک و نوا و کادیلاک به محصولات شرکت اضافه کرد.

بعد از انقلاب جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۵۹ نام شرکت از جنرال موتورز ایران به خودروسازی ایران و سپس در همان سال به شرکت پارس خودرو تغییر یافت . در این زمان به دلیل قطع رابطه با شرکت امریکن موتورز وجنرال موتورز ، شرکت پارس خودرو به منظور ادامه فعالیت های خود، جیپ های توسن هندی را تولید کرد و در سال های بعد روند تولید محصولات شورولت و بیوک و کادیلاک تا سال ۶۸ ادامه یافت.

در سال ۱۳۶۵ و با همکاری شرکت نیسان ژاپن، تولید خودروهای نیسان پاترول آغاز شد. خودروی لندرور نیز مدتی در شرکت تولید گردید.